Blijkens de kadasterkaart van 1826 was toen de standerdmolen vervangen door een achtkante molen. Tijdens een openbare verkoping in 1839 werd de molen omschreven als een achtkante windkorenmolen, later genoemd een grondmolen genaamd De Ruiter. De molen verbrandde in 1903. Hierna werd De Jonge Ruiter gebouwd, vandaar die naam. Bron: Molenpost nummer 99-2000, pag. 12-19: “De korenmolen aan de Kwakel”, door P. Molenaar. Info H. van der Kaay, 10 jan. 2008.
—–
De molen De Ruiter ging op 2 september 1902 door bedrijfsovername van J. Molenaar over naar zijn zoon S.P. Molenaar. In de notities van mijn vader staat dat Joop Neefjes-Laan een schets heeft van de oude grondmolen. Deze informatie was afkomstig van mw. Dekker-Molenaar. De notitie is van 8 juli 1980. Vincent Borst, 17 nov. 2008. Aanvullingen Opregte Haarlemsche Courant, 16 maart 1839: “Op den 18den maart 1839, des middags ten 12 ure, in de Herberg het Springende Paard, te Hensbroek, zal verkocht worden: Een achtkante Koren-Molen, genaamd De Landman en Erve, staande en gelegen te Hensbroek voornoemd.” Korenmolen de Jonge Ruiter was hiervoor oliemolen de Mol uit de Wormer.